ابوتمام،شاعرعصرعباسی

حبیب بن تدوس العطار از پدری یونانی الاصل ومسیحی در روستایی از روستاهای الجیدور به نام جاسم نزدیک دمشق متولدشد.

شاعر چون اسلام آورد نام پدر را به اوس تغییر داد و به بن اوس الطائی با کنیه ابوتمام شهرت یافت.

معتصم پادشاه عباسی بر مقامش افزود و منزلتی بالا به وی بخشید.

ابوتمام دارای دو شخصیت جدا از یکدیگر است:

۱.شخصیت اشرافی

۲.شخصیت مردمی

در هر حال مردی است ساده با اخلاق وسجایای انسانی.

آثار:

در ادامه مطالب

۱.الاختیارات من اشعار القبایل

۲.الفحول

۳.الحماسه

۴.اختیارالقطعات 

۵.مختارات من شعر المحدثین

۶.نقائض جریروالاخطل

بیشتر اشعار ابوتمام در مدح و رثاء است و دیوان ضخیمی دارد که در هشت باب تنظیم شده است.

ابو تمام را در فخر قصائد اندکی دارد و زهدیاتش در شعر نیز بس اندک است.

شعر وصفی ابوتمام نیز در خور توجه نیست اما به دو قسمت کلی تقسیم می شود:

۱.وصف طبیعت

۲.وصف میدان های نبرد

 

 

(ابوتمام شاعر معانی)

سخن ابوتمام عبارات و جمله هایی است بسیار زیبا و محکم که در عین اختصار،معانی شامخی را دربردارند.

 

(هنر و اسلوب)

شعر ابوتمام پر است از جناس،طباق،انواع استعاره و کنایه و مراعات نظیر. او از میان همه ی صنایع بدیعی به طباق علاقه ی بیشتری نشان داده و همچنین شعر خود را از مجاز آراییده است.

 

ابوتمام راه را برای ابوالعلاء در شعر فلسفی و برای متنبی در شعر آمیخته به حکم و امثال گشوده و این دو را تحت تاثیر قرار داده است.